Teğmen Tahir Ün'ün Kısa Hayatı ve Şehadet Hikayesi
Ege'nin büyük ilçesi
Akhisar'da şehir merkezini tren
istasyonuna bağlayan ana caddeye adını veren Şehit Teğmen Tahir Ün, 15 Ocak 1926'da Akhisar'da
doğmuştur. Akhisar'da devam ettiği ilkokul ve ortaokuldan sonra, Maltepe Askeri Lisesi
ve Kara Harp okulunda okumuş; Harbiyeyi 1947 yılında 1947-2 sicil numarasıyla, ikincilikle
bitirmiştir. Ankara Mamak Muhabere Okulunun ilk yıllarında bulunan Tahir Ün, 1950'deki Kore Savaşına katılmak üzere
gönderilen 1. Türk Tugayında Teğmen rütbesiyle görev almıştır.
Kore Savaşı, 1950
yılında SSCB ve Çin destekli Kuzey Kore kuvvetlerinin Güney Kore'yi işgal etmeye kalkışması sonucu
A.B.D. önderliğinde oluşturulan çok uluslu bir "Birleşmiş Milletler"
gücünün Güney Kore'yi savunma görevi almasıyla çıkmış bir savaştır. Soğuk
savaşın sıcak savaşa dönüştüğü 20. yüzyılın önemli olaylarından biri
olmuştur.
Yola çıkmadan önce Akhisar'a gelerek
ailesiyle ve yakınlarıyla görüşen Teğmen Tahir Ün, 1950'nin Eylül ayında
birliğiyle beraber İskenderun limanından gemiyle Kore'ye hareket etmiştir. Yaklaşık
bir ay süren yolculuktan sonra Ekim ayı sonlarında Kore'nin Güneyindeki Pusan
Limanına varan Tugayımız, derhal biraz Kuzeydeki Taegu'ya geçerek burada bulunan
Birleşmiş Milletler Kuvvetlerine katılmış ve Amerikan kuvvetlerine bağlı bir alt
birlik olarak görev almıştır.
Türk Tugayı bir
müddet sonra Amerikan Birliklerinin hareketine tabi olarak Kuzeye doğru ilerlemiş ve
Kore'ye vardıktan yaklaşık bir ay sonra, Kasım ayı sonlarında şimdiki Kuzey Kore
topraklarında kalan Chongchon Çayı ve Kunuri mevkiine varmıştı. Teğmen Tahir
Ün'ün, mesleğinin ehli bir muhabereci olarak Amerikan ve Türk birlikleri arasındaki iletişimi
sağlama görevinin yanısıra, aynı zamanda İngilizce ve Fransızca bilmesi sebebiyle
yabancı birliklerle iletişimde önemli rol oynadığı muhakkaktı. 1950 Kasımının bu
son günlerinde Kunuri bölgesinde doğa şartları son derece olumsuzdu. Geceleri
dondurucu derecede soğuk, birliklerimiz ise arazinin yabancısıydı.
İşte bütün bu olumsuzlar varken, 26 Kasım günü Kuzeyden
Çinlilerin ani baskını sonucu ünlü Kunuri Savaşı patlak vermiştir. Bu savaş,
Amerikan ve bağlı Birleşmiş Milletler birliklerinin bozulması ve büyük çapta geri
çekilmesiyle sonuçlanmış, tüm Kore Savaşındaki en zorlu muharebelerden biri
olarak tarihe geçmiştir. Amerikalılar Çinlilerin sayıca çok üstün olduklarını ve bir çok
noktadan saldırdıklarını anlayınca, Türk Tugayına Çinlilerle sıcak temas emri vererek, çekilen birliklere
güvenli bir geri çekilme alanı oluşturmaya çalışmıştır.
Bu müthiş ezici saldırı sırasında direk ateş
hattında kalan 5455 kişilik tugayımız onbinlerce kişilik Çin kuvvetlerine karşı
kahramanca direnmiş, 27-29 Kasım 1950 arası askerlerinin %70'ini kaybetmek pahasına
başta Amerikan olmak üzere dost birliklerin nispeten az bir kayıpla geriye çekilmesine olanak yaratmıştır.
Amerikalılar,
bütün olumsuz koşullara rağmen Türklerin kahramanca ortaya koydukları bu savaşı ve
fedakarlığı, bugün bile hala şükranla anmaktadırlar. Teğmen Tahir Ün de işte bu
talihsiz savaş sırasında birliğiyle beraber kahramanca savaşarak şehit
düşmüştür.
Eldeki son bilgilere göre, olası Çinli saldırısına
karşı mevzi tutmaya çalışan tugayımızın hareketi sırasında "geri dön" emri alan Tahir Ün ve birliği,
çok dar bir dağ yolunda büyük telsiz kamyonunu geri çevirmeye çalışırken 27 Kasım 1950 gecesi 23:30 sularında
baskına uğramışlardır. Gece karanlığında kurtulabilen bazı askerler baskın anında Teğmen Tahir Ün'ü son olarak
"Ateş serbest!" komutunu haykırırken işittiklerini anlatmışlardır. Kunuri
Savaşının cereyan ettiği topraklar Birleşmiş Milletler Kuvvetleri tarafından bir
daha geri alınamadığından, Teğmen Tahir Ün'ün naaşı ve künyesi ne yazık ki
hiçbir zaman ele geçirilememiştir. Daha sonraları baskın esnasında Teğmen Tahir Ün'le birlikte bulunan
Amerikalı Muhabere Yüzbaşısı Michael J. Lorenzo'nun ölmediği ve esir düştüğü öğrenilmiştir. Lorenzo yaklaşık
3 yıl sonra, Eylül 1953'te serbest bırakılmış ve vatanına dönmüştür.
Kunuri Savaşı
birliklerimiz açısından çok talihsiz ve acı kayıplar verilmiş bir savaş olarak
tarihe geçmiştir. Ordumuz bir-iki gecede 5455 kişiden 3514 kayıp vererek, (741'i
şehit olmuş, 2068'i yaralanmış ve 705'i de kaybolmuş ya da esir düşmüş) Amerikan
ve bağlı birliklerinin büyük zarar görmesine mani olmuştur. Amerika Birleşik
Devletleri daha sonra Türklerin bu cesaretine ve fedakarlığına karşılık, ülkemizin
1952'de NATO'ya kabul edilmesinde önemli rol oynamış ve çeşitli yardım paketleri
çerçevesinde ülkemize önemli maddi yardımlar yapmıştır. Kore Savaşının ülkemiz
açısından diğer bir önemli sonucu da Türk, Güney Kore ve Amerikan
halkları arasındaki yakın dostluk ve güven ilişkisinin başlaması ve gelişmesidir.
Kunuri Savaşı hakkında daha fazla bilgi almak isteyen ziyaretçilerimiz ayrıntılı sayfamızı okuyabilirler.
Teğmen
Tahir Ün, Cumhuriyet tarihinde "Muhabere" sınıfından ilk ve tek subay
şehidimiz olmuştur. Güney Kore'nin Pusan şehrindeki Türk Şehitliğindeki kitabede
adı yazılıdır. Kısa zamanda çok emek verdiği Ankara
Mamak Muhabere Okulunda da onun adını ölümsüzleştirmek için bir binaya ve caddeye
onun adı verilmiş ve şehit olduğu 1950'den 1960'ların sonlarına dek her yıl Kasım ayında bir anma töreni düzenlenmekteydi.
Ankara'da Kore Parkı'ndaki Kore Şehitleri Anıtı'nda ismi en başta çakılıdır.
Ankara Kara Harp Okulu'nda bulunan abide sütunlardan biri ona aittir. Çevresinde ve
doğup, büyüdüğü Akhisar'da iyi karakteriyle tanınan ve sevilen, genç yaşında
şehit düşen bu kahraman Türk subayının adı Akhisar'lılar tarafından şehrin ana
caddesine verilmiş ve hemşehrileri onunla duyduklarını gururu bu şekilde ifade
etmiş, adını ölümsüzleştirmişlerdir.
Kısa yaşamında mesleği gereği
elektronik muhabere ve telsiz tekniğinin yanı sıra edebiyat ve beşeri ilimlerle de
ilgilenmiş, çok sayıda şiir yazmış ve ayrıntılı bir günlük tutmuştur. Ortaokul
yıllarından şehit olduğu güne kadar günü gününe tuttuğu günlüğü bir roman
sürükleyiciliğiyle okunabilmektedir.
Kore'deki Kunuri Savaşında ortaya
çıkan en olumsuz koşullarda bile Türklüğe yaraşır bir şekilde cesurca görevini
yerine getiren, ülkesi ve görevi adına hayatını hiçe sayan Muhabere Teğmeni Tahir
Ün'ü ve diğer şehitlerimizi hiçbir zaman unutmayacağız. Onları takdir ve
şükranla anıyoruz. |